Ilość spotkań i czas trwania procesu terapeutycznego jest bardzo indywidualny i zależny od wielu czynników, m.in. problemu z jakim zgłaszane jest dziecko, zaangażowania i motywacji do współpracy ze strony rodziców. Przyjmuje się, że standardowa terapia dzieci i młodzieży w Szczecinie trwa ok. 6 miesięcy.

• większa świadomość własnych możliwości,
• pozytywny obraz siebie,
• umiejętność wyrażania emocji w sposób społecznie akceptowalny, 
• radzenie sobie w trudnych sytuacjach,
• większa swoboda w kontaktach z innymi ludźmi,
• umiejętność rozwiązywania sytuacji konfliktowych.

Terapia dzieci i młodzieży w Szczecinie to szczególna forma terapii rodzin skierowana do najmłodszych jej członków. Dzieci i młodzież wymagają szczególnego wsparcia opartego na ścisłej współpracy z rodzicami. Dlatego na pierwsze spotkanie zapraszani są sami rodzice, by mogli szczerze przedstawić sytuację i opowiedzieć o tym, co ich niepokoi. Następnie terapeuta spotyka się bezpośrednio z dzieckiem i przez kilka spotkań buduje z nim relację. Na późniejszym etapie, kiedy wdrażane są już konkretne oddziaływania terapeutyczne, rodzice są zapraszani do uczestnictwa w wybranych sesjach dzieci, bądź też na indywidualne spotkania z terapeutą. Podczas takich spotkań rodzic dowiaduje się m.in. jak rozmawiać z nastolatkiem który się buntuje, jak rozmawiać z dzieckiem na trudne tematy, czy też jak rozmawiać z dzieckiem o emocjach.

Z pomocy psychologa dziecięcego warto skorzystać jeśli dziecko:

• ma problemy w relacjach z innymi ludźmi,
• czuje się nieakceptowane przez otoczenie,
• często popada w konflikty z rówieśnikami i/lub dorosłymi,
• ma problemy z wyrażaniem i kontrolowaniem emocji,
• przejawia zachowania agresywne,
• ma trudności z odnalezieniem się w nowej sytuacji, jak np. zmiana szkoły, zmiana miejsca zamieszkania, utrata bliskiej osoby, rozwód rodziców,
• brak mu wiary w siebie,
• cierpi na objawy psychosomatyczne (uporczywe, nawracające bóle głowy, brzucha, wymioty itp. bez uzasadnionych medycznych przyczyn),
• moczy się lub zanieczyszcza,
• przejawia zachowania o charakterze opozycyjno-buntowniczym (szczególnie w zaburzeniach neurorozwojowych jak autyzm, afazja, ADHD czy FAS).